Kazlar, Kazlar, Kazlar...

Göc eden yaban kazlarini havada süzülürken hic izlediniz mi?
Eger izlediyseniz "V" seklinde bir formasyonla uctuklarini görmüssünüzdür...
Bilim adamlari kazlarin neden bu sekilde uctuklarini arastirmislar ve sonucta kazlarin hic de "kaz kafali" olmadiklari ortaya cikmis. Hatta kazlarin yasaminda bizlerin de ders alacagi noktalar var... "V" seklinde uculdugunda, ucan her kus, kanat çirptiginda arkasindaki kus icin, onu kaldiran bir hava akimi yaratiyormus. Böylece "V" seklinde bir formasyonda ucan kaz grubu, birbirlerinin kanat cirpislari sonucu ortaya cikan hava
akimini kullanarak ucus menzillerini % 70 oraninda zatiyorlarmis.Yani tek basina gidebilecekleri maksimum yolu grup halinde neredeyse ikiye katliyorlarmis.
Bize cikan ders: Belli bir hedefi olan ve buna ulasmak icin isbirligi bilinciyle bir araya gelen insanlar, hedeflerine daha kolay ve cabuk erisirler...
Bir kaz, "V" grubundan ciktigi anda ucmakta güclük çekiyor. Cünkü diger kuslarin yarattigi hava akiminin disinda kalmis oluyor. Bunun sonucunda, genellikle gruba geri dönüyor ve yoluna bu sekilde devam ediyor.
Bize cikan ders: Eger kafamiz bir kaz kadar calisiyorsa; bizimle ayni yöne gidenlerle bilgi alisverisini ve isbirligini sürekli kilariz... "V" grubunun basinda giden kaz hic bir hava akimindan yararlanamiyor. Bu yüzden digerlerine oranla daha cabuk yoruluyor. Bu durumda en arkaya geçiyor ve bu defa hemen arkasindaki kaz lider konumuna geçiyor. Bu degisim sürekli yapiliyor; böylece her kaz, grubun her noktasinda yer almis oluyor.
Bize cikan ders: Yaptiginiz her isi, yeri ve zamani geldiginde baskasina birakmak gerekiyor. Bu sizin icin de iyi, digerleri için de...
Ucus hizi yavasladiginda gerideki kuslar, daha hizli gitmek üzere öndekileri bagirarak uyariyorlar. Bize cikan ders: Ilerlemek ve yol almak icin bazen baskalarinin uyarilarina gereksinim duyariz. Bundan alinmamaliyiz; tam aksine, böyle uyarilari sevinc ve takdirle karsilamaliyiz...Gruptaki bir kus hastalanirsa ya da bir avci tarafindan vurulup ucamayacak duruma gelirse; düsen kusa yardim etmek üzere gruptan iki kaz ayriliyor ve korumak üzere hasta / yarali kazin yanina gidiyor. Tekrar ucabilene (ya da eger ölürse, ölümüne kadar) onunla beraber yarali kusu asla terk etmiyorlar. Daha sonra kendilerine baska bir kaz grubu buluyorlar. Hicbir kaz grubu, kendilerine bu sekilde katilmak isteyen kazlari reddetmiyor...
Bize çikan ders: Adam olmak sadece insanlara özgü degil....
Gulann@